Zikzaklı, iki şeritli bir yoldan aşağı doğru ilerlerken, Dumanlı Dağlar’ın arka planından gözüktüğü orman kalın geçitlerini bir köşeye çeviriyorum ve bir gemi ortaya çıkıyor. Sadece herhangi bir gemi değil, Titanik’in ön yarısının neredeyse mükemmel bir kopyası, fiyonkta bir buz dağıyla tamamlanır. Ve havaya sıçrayan su.
Keskin bir manzara, tabi ki, ama yine de, bunun ötesinde, büyük bir kale, Noel yıllarının olduğu bir han ve Empire State Binasının karikatürize bir kopyasına tırmanan yükselen bir King Kong. Hayır, takılmıyorum. Bu Pigeon Forge, TN, Dollywood’a ev sahipliği yapıyor, balmumu müzeleri ve akla gelebilecek her türlü turistik cazibe – ama manzaralarım 100 yıl önce trajik bir şekilde batırılan batık gemide ayarlandım. İçinde Beyaz Yıldız Hattına layık üç çeşit yemek sunan, ancak sadece 35 veya daha fazla grup için gizli bir yemek odası var..
Hatta 1997 tarihli filmin tarih meraklıları ve Kalp-of-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-the-parti hayranları Titanhards – kurumsal olaylar veya özel partiler için düzenlenen bu akşam yemeği partileri, bilmiyorum. Bazıları bu gemi şeklindeki binadan bile haberdar değiller, AKA Titanic Müzesi. En çok, enkazın kendisinden çekilen, ünlü gemiden eserler ve canlandırmalarla dolu. (Kurucuları, kocası ve karısı ikilisi John Joslyn ve Mary Kellogg, Joslyn’in geminin toparlanması üzerine bir TV yapımı sonrasında müzeyi başlattılar.)
GEZİNİZİ KİTAP: Titanic Müzesi biletleri, 29 $ ve üstü; tripadvisor.com
Altın varak aksanının yanı sıra üçüncü sınıf bir uyku kabini (günümüzün ortalama gömme dolabının uzağında dört kişiyi uyuyan) ve birinci sınıf bir oturma odası ile tamamlanan büyük merdivenlerin mükemmel bir şekilde dinlenmesi. Kurtarılan güverte sandalyeleri, gümüş eşyalar, hatta gemiden gelen ince çini camın yanı sıra Titanic’in ilk yolculuğundaki nadir fotoğraflardan oluşan tek koleksiyonda sergileniyor. Burası James Cameron’un gişe rekorları kıran filmini yaparken Kellogg ve Joslyn’e danıştığı yer kadar detaylı.
Gizli akşam yemeği partilerine gelince, hiçbir masraftan mahrum kalmaz. Sunucular resmi olarak giyilir ve keten kaplı masa örtülerinin üzerinde dev çiçek düzenlemeleri vardır. Katıldığım gece, bir binicilik kulübünün ödül ziyafeti atıyordum. Onlar Titaniac değildi; Sadece tipik toplum salonuna eğlenceli bir alternatif arayan insanlar. Titanic Museum’un içinde bir restoran yok – marka yiyecek sağlamak için yerel bir catering şirketi ile çalışıyor, bu nedenle akşam yemekleri sadece özel partiler için büyük partiler için kullanılabilir..
Yemeğimiz, bir ev yapımı salata ile başladı, çiftlik pansumanı ile karıştırıldı, ardından mantarla doldurulmuş biftek, beyaz şarap krema soslu tavuk, patates püresi ve pastırma sarılı yeşil fasulye. Büyük final mi? Bir dolgun, mousse dolu çikolatalı kek.
Doğal olarak, bilmek zorundaydım: Bu akşam yemeği Titanik’te servis edilenle aynı mıydı? İnsanlar hiç misafirin yemeklerini yemek istemektedir?
“Hayır, bu karanlık olurdu,” güldü yönetici olay planlayıcısı Christina Swemley.
Titanic Müzesi dikkatli bir çizgide yürür. Özellikle bu kasabada akşam yemeği tiyatrolarıyla dolu olmak kolay olurdu – özellikle de bazı sergilerle birlikte, özellikle karanlıkta (ve soğukta), geminin vurduğu gece ne kadar karanlık (ve soğuk) yeniden yaratırsak buzdağı. Bunun yerine, bu çok çetin bir deneyim: O an, kaptanın buz kütlesini nasıl görmeyi başaramadığını anlıyorsunuz ve 28 derecelik suyu hissettiğinizde, insanların batırıldığında ne kadar hızlı dontuğunu anlıyorsunuz..
Kellogg ve Joslyn, yerin her yönünü dikkat çekici bir deneyim yaratmak için tasarlamaya özen göstererek insanların gemide hayatın gerçekten neye benzediğini anlamalarına yardımcı oluyor. Ve onun başına gelen trajedi.
Her şey, asla bırakmayacağınız türden bir geceye dönüşür – ve belki de filmin müziğini tekrar çalmaya teşvik edersiniz, en azından saat başı süren yolculuğunuz havaalanına geri döner. Bunu yapan herkesi bildiğimden değil.
Delish’i takip et Instagram.
Delish’i indirin Uygulamanın.